با بالا رفتن آمار مبتلایان به دیابت و بیماری های قلبی، درمان زخم به یکی از چالش های پیش روی جامعه پزشکی تبدیل شده است.
بنابر آمار منتشر شده، نزدیک به ۱۵ درصد بیماران از زخم های مزمن که درمانی ندارند، رنج می برند. از چالش های دیگر موجود در مسیر درمان زخم، خطر عفونت باکتریایی آن است. اگرچه بستن زخم به رفع این مشکل کمک می کند اما اگر باکتری های بیماری زا (پاتوژن ها) بافت مربوطه را آلوده کنند، زیست لایه (biofilm)هایی را در آن تشکیل می دهند. زیست لایه ها تجمعاتی از سلول ها هستند که با یک لایه محافظتی بیوپلیمری پوشانده شده اند.
نفوذ به این لایه برای آنتی بیوتیک های رایج کار ساده ای نیست و بدین ترتیب طول درمان عفونت هایی که شامل لایه های زیستی باشند، بیشتر است. لایه های زیستی میکروبی می توانند به بروز عفونت های مزمن و شیوع آن در محیط های بیمارستانی منجر شوند.
پژوهشگران اخیرا با توسل به مهندسی بافت به یافتن راهی برای درمان موثر زخم ها روی آورده اند. یکی از رویکردهای جدید در این زمینه، استفاده از جایگزین های سه بعدی برای پوست است که طی فرآیندی موسوم به الکتروریسی (electrospinning) از پروتئین های خود پوست ساخته می شوند. این ستون های پروتئینی ریسیده شده چسبندگی و رشد سلول را هدایت می کنند و می توان از آن ها در انتقال سلول ها، داروها و حتی ژن ها به داخل بدن استفاده کرد. تمرکز پژوهش ها در این باره از استفاده از مواد سنتزی به مواد قابل تجزیه در ساخت این ستون ها تغییر کرده است که می توانند زمینه را برای درمانی طبیعی تر و موثرتر فراهم کنند.
سه نفر از پژوهشگران دانشگاه آریزونای شمالی، تکنولوژی ای ابداع کرده اند که ضمن تسریع درمان زخم، خطر بروز عفونت را کاهش می دهد.
دانشمندان این تکنولوژی که به تازگی ثبت شده را با گنجاندن مواد ضدمیکروبی موسوم به مایعات یونی ( Ionic Liquid ) در ستون های درمان زخم، ساختند. افزودن مایعات یونی دستگاه درمان زخم را استرلیزه کرده و به ستون های حاصل امکان مقابله را با کلونی سازی های طیف مختلفی از پاتوژن های میکروبی، می دهد. پژوهشگران پیش بینی می کنند که چنین تدبیری خطر عفونت زخم را در جریان فرآیند بسته شدن، نیز کاهش می دهد.
همچنین بخوانید:
مایعات یونی نمک هستند اما برخلاف نمک طعام در دمای اتاق و طیف دیگری از دماهای وابسته به سیستم های زنده، مایعند. به همین دلیل معمولا از این ترکیبات با عنوان نمک های آلی مذاب (molten organic salts) یاد می شود.
مایعات یونی به سبب قابلیت سازگاری با دما، کاربردهای گوناگونی دارند. یکی از این کاربردها شکست لایه بیوپلیمری محافظتی کشیده شده بر روی زیست لایه های میکروبی و خنثی سازی سلول های زیرین آن است.
محققان آمریکایی در جریان مطالعات خود، پروتکلی برای ایجاد ستون های حاوی مایعات یونی ارائه کردند و نشان دادند که نوعی از این مایعات قادر است حتی در حضور غلظت بالای پاتوژن ها، جلوی آلوده شدن خود ستون ها را بگیرد. محققان امید دارند که در نهایت این ستون ها شرایط را برای بیمارانی که زخم های جدی دارند، بهبود بخشند. تکنولوژی مورد استفاده پژوهشگران در ساخت این ستون های پروتئینی از پروتئین های خود پوست استفاده می کند که فرآیند بهبود طبیعی بهبود زخم را تسهیل می کند.
منبع: doctorhi
- سه شنبه ۱۰ تیر ۹۹